خطرات کار :
- خطرات تنفسی: تنفس گرد و ذرات هوای معدنی میتواند به مشکلات جدی تنفسی منجر شود، از جمله بیماری ریههای سیاه (بلک لانگ) و بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD). تماس مداوم با این مواد میتواند خطرناک باشد و حتی در برخی موارد منجر به مرگ باشد.
- خطرات گازی: معادن زغال سنگ میتوانند گازهای خطرناکی از جمله متان، کربن منوکسید و هیدروژن سولفید رها کنند. این گازها بسیار قابل اشتعال هستند و خطر انفجار و همچنین خطر اختناق در صورت کاهش سطح اکسیژن را ایجاد میکنند.
- سقوط و فروپاشی تونل: محیط زیرزمینی ممکن است ناپایدار باشد و خطر فروپاشی تونل، سقوط سقف و ریزش خاک وجود داشته باشد. کارگران ممکن است در چنین وقوعاتی گیر کنند یا آسیب ببینند.
- استرس گرمایی: شرایط زیرزمینی عمیق ممکن است بسیار گرم شود و منجر به استرس گرمایی و بیماریهای مرتبط با گرما در میان کارگران شود.
- صدا و لرزش: تجهیزات و ماشینآلات معدن میتوانند سطح بالایی از صدا و لرزش ایجاد کنند، که میتواند منجر به از دست دادن شنوایی و مشکلات عضلانی-استخوانی در طول زمان شود.
اقدامات ایمنی برای کارگران:
- محافظت تنفسی: کارگران باید از محافظت تنفسی مناسب مانند ماسکهای گرد و غبار یا ماسکهای تنفسی استفاده کنند تا تنفس گرد و ذرات مضر را کاهش دهند. برای نظارت بر سلامت ریه، برگزاری بررسیهای پزشکی منظم ضروری است.
- شناسایی گاز: سیستمهای مداوم برای شناسایی حضور گازهای خطرناک در معدن باید موجود باشند. کارگران باید از آشکارسازهای گاز استفاده کرده و در آموزش استفاده از آنها آموزش داده شوند.
- پشتیبانی از سقف و پایداری تونل: سیستمهای مناسب پشتیبانی از سقف، از جمله پیچهای سقف و شبکههای پشتیبانی، باید نصب شده تا از سقوط سقف جلوگیری شود. بازرسیهای منظم از پایداری تونل ضروری است.
- تهویه مناسب: سیستمهای تهویه مناسب برای حفظ کیفیت هوا و کنترل غلظت گازهای خطرناک بسیار حیاتی هستند. جریان هوای مناسب به کاهش استرس گرمایی کمک میکند و سطوح گاز را در محدوده ایمن نگه میدارد.
- آمادگی برای اضطراری: کارگران باید آموزشهای لازم را درباره روالهای اضطراری، از جمله مسیرهای اخراج و استفاده از اتاقهای پناه در صورت وقوع حادثه مرتبط با گاز یا فروپاشی تونل، دریافت کنند.
- تجهیزات شخصی محافظتی (PPE): کارگران باید از تجهیزات شخصی محافظتی مناسب مانند کلاههای ایمنی، کفشهای با طراحی ضد آب،
بدون دیدگاه